اکسالیس

خاک این گیاه باید خوب زهکشی و مرطوب باشد بهترین خاک مخلوطی از خاک باغچه برگ و ماسه و کود دامی میباشد.

به روش تقسیم ریزوم، غده و پیاز است. بعد از گذشت دوره خواب گیاه ، پیاز آن را جدا کرده و در جایی سرپوشیده و در خاکی مرطوب و حاصلخیز بکارید. زمانی که گیاه به اندازه کافی بزرگ شد آن را به بیرون منتقل کنید.

در فاصله بین دو آبیاری باید سطح خاک خشک شود. آبیاری زیاد و ماندن آب در خاک باعث پوسیدگی ریشه و از بین رفتن گیاه می شود. خشکی کشیدن نیز ابتدا باعث سوختگی و خشکی نوک و حاشیه برگ ها و پژمردگی گیاه می شود. با کم شدن دما، نیاز به آبیاری کمتری دارد و نیاز غبارپاش برای ایجاد رطوبت ندارد.

شرایط سایه ، نیم سایه برای رشد این گیاه مناسب است. در معرض آفتاب کامل اگر این گیاه قرار داشته باشد از بین خواهد رفت. 

دمای مطلوب آن ۱۵ درجه است و در دمای بالاتر از ۲۷ درجه وارد مرحله رکود و عدم فعالیت می شود. در روزهای گرم باید آبیاری منظم باشد تا گیاه خشکی نکشد. در هوای سرد آبیاری زیاد و نامنظم منجر به پوسیدگی ریشه و در نهایت مرگ گیاه می شود.

برای کوددهی می توان از کود با فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ و یا ۲۰-۲۰-۲۰ البته با نصف غلظت به شکل هر ۶-۴ هفته یکبار استفاده کرد.

سفیدک (حقیقی و دروغین)، لکه سیاه و پوسیدگی ریشه از جمله بیماری های اکسالیس است. حلزون، شته و سوسک های سرخرطومی از آفاتی هستند که اکسالیس را مورد حمله قرار می دهند.